Mizaç: Öğrenildi mi yoksa miras alındı?

İster küçük bir çocukla, ister yetişkinle başa çıkın, her insanın kendi kişiliği olduğu hemen anlaşılır.

Mizaç, karakterimizin dünya ile olan davranış ve davranış tarzımızı etkileyen bir parçasıdır.

Mizaç, bir kişinin duygusal yoğunluğu, aktivite seviyesi, sosyallik, dikkat süresi ve uyarlanabilirliği anlamına gelir. Genel olarak, çocuklar üç genel mizaç tipinde sınıflandırılabilir:

• Rahat veya esnek - mutlu, düzenli, uyarlanabilir ve sakin uyku ve yeme alışkanlıkları
• Aktif veya "savaşçılar" - gürültü, stimülasyon, yoğun reaksiyonlar ile kolayca değiştirilebilen sinir, düzensiz uyku ve yeme alışkanlıkları
• Yavaş aktive veya temkinli - daha az aktif veya sinirli olma eğilimi, yeni durumlara olumsuz tepki verebilir

Mizaçın seçilmekten ziyade biyolojik bir şey olduğuna inanılmaktadır. Çocuğunuzun temel mizacının zaman içinde değişmesi olası olmasa da, aile kültürel değerleri ve onu yükseltme şekliniz gibi çevresi, mizaç özelliklerinin yoğunluğunu etkileyebilir.

Küçük çocuğunuzun gelişimi ilerledikçe ve kendini giderek daha fazla ifade ettiğinde, öfkesinin nasıl olacağına dair göstergeler göreceksiniz. Küçük çocuğunuzun mizacını anlamak, onu sosyal ve duygusal gelişiminde desteklemenize yardımcı olabilir, ancak farklı mizaç özelliklerini "iyi" veya "kötü" olarak görmemeye çalışın.

Çocuğunuz zor bir öfke belirtileri gösteriyorsa, neşelendirin. Hassas ve esnek ebeveynlerin, bir çocuğun dünyasına uyum sağlamasına yardımcı olacak çok sayıda sığırları vardır. Amacın çocuğu değiştirmeye çalışmak değil, olduğu gibi kabul etmek ve benzersiz kişiliğinizden en iyi şekilde yararlanmanıza yardımcı olmak olduğunu unutmayın.